สำหรับท่านเจ้าของ blog นะครับ...เวลาไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ จะได้ไม่มีปัญหาภายหลัง 5 5 5



ปล. ไชโย...blog นี้มีคนหลงไปอ่านแล้ว เย้ ๆ ๆ มันไม่ใช่ "ขยะ" บนโลกไซเบอร์อีกต่อไป

เบื้องหลัง




ผู้อยู่ข้างหลังไม่ใช่ผู้ตามเสมอไป เช่นกัน ผู้อยู่ข้างหน้าก็อาจมิใช่ผู้นำ
ตำแหน่งมิอาจบงบอกสถานะผู้คน ผู้ยิ่งใหญ่เหนือคน ย่อมกุมสภาพความคิด
เมื่อกุมสภาพผู้นำทางความคิด ย่อมสามารถกำหนดทิศทาง

ผู้น้อย ขอคารวะ

คุย MSN

ถ้าเคยได้อ่าน blog ของกระผม ที่เคยเอาข้อความใน MSN มาแสดงใน blog ให้อ่านกันมันส์ๆ

วันนี้ นำข้อความใน MSN ที่เคยได้คุยกันระหว่างกระผม และท่านเจ้าของ blog ซึ่งเห็นว่ามันออกจะฮาดี เลยเอามา post ให้อ่านกันแก้เบื่อนะครับ...

หมายเหตุ: ชื่อบุคคล และสถานที่ที่กล่าวถึงในบทสนทนานี้นั้น เป็นบุคคล และสถานที่สมมติขึ้นเท่านั้น ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล หรือสถานที่จริง ๆ แต่ถ้าบังเอิญไปพ้องกันกับสถานที่จริง ๆ ก็ขอย้ำว่า มันไม่ใช่ของจริง !!!

เริ่มต้นการสนทนาเป็นการสนทนาระหว่างกระผม และ "เพื่อนเบียร์"

เราเอง: อ้อ....นายได้แฟนใหม่?
เพื่อนเบียร์: ยังนิ....มีเหลือเหรอ
เราเอง: เปล่า...เราปรึกษากับแจ็คว่า ในฐานะที่นายอกหัก เลือกเอาว่า ไปไหนระหว่าง counter brazia ที่แยกเหม๋งจ๋าย
กับ irda พระราม 3 cost charge พอ ๆ กัน
เพื่อนเบียร์: โอ้ว

จากนั้น "ท่านเจ้าของ blog" ก็ได้เข้าร่วมวงสนทนา

เพื่อนเบียร์:นี่ปรึกษากันเรื่องนี้แล้วรึ
เราเอง: แม่นแล้ง...เดี๋ยว พาน้องใหม่อีกคนไปด้วยเห็นมันอกหักช้ำรัก
เพื่อนเบียร์: อืม น่าสนใจทีเดียว
แจ็คตุ้ย: ไรอ่ะ ดีดี
เราเอง: บอกเบียร์มันว่าเลือกเอาว่า ไปไหน ระหว่าง counter brazia ที่แยกเหม๋งจ๋าย กับ irda พระราม 3 cost charge พอ ๆ กัน
เพื่อนเบียร์: เท่าไหร่

เราเอง: ได้พาไอ่แดนไปด้วย..
หัวละ 1000+ ไม่เกิน 1500 ทิปออกเอง แต่ ให้ม่วน...ไปคุ้มพระยา แถวแยกเกษคร (แถวบ้านใครว่ะ??)
ไอ่นพมีบัตรลด

แจ็คตุ้ย: เออ ดีดี เอาpromotion ดีดีอ่ะ
เราเอง: เอ้ย ๆ ให้เจ้าภาพเค้าเลือกผู้ติดตาม...รับฟังอย่างเดียว
แจ็คตุ้ย: กูนั่งรอก่ะ
เพื่อนเบียร์: ใครเจ้าภาพ
เราเอง: นายไง
เพื่อนเบียร์:ที่ไหนน่ารักอ่ะ
เราเอง: ปาร์ตี้ปลอบ คนช้ำรัก
เพื่อนเบียร์: อ่ะนะได้จังหวะเลย
เราเอง: แม่น...เหลืออีก กี่ tasks ทำ schedule เสร็จแล้ว....
แจ็คตุ้ย: อืม นึกบ่อออกเรยว่า พี่แดนจะม่วนแค่ไหน
เพื่อนเบียร์: ใครอ่ะ
เราเอง: 5 5 5 เพื่อนอีกคนที่ ไปด้วย
เพื่อนเบียร์: อกหักเหมือนกันเหรอ เมื่อไหร่เนี่ยะ
เราเอง: อืม...เห็นมันช้ำรักมาชาติกว่าแล้ว แค่เค้าไม่รับรักเลยทำเป็นเศร้า...ต้องไปพาเปิดซิง เอ้ย เปิดหูเปิดตาจะได้หายเศร้า
เพื่อนเบียร์: แจ๊คนั่งรอได้ไง เพื่อนๆ ก็กดดันสิ
เราเอง: แต่ถ้าติดอ่างขึ้นมา ก็ช่วยไม่ได้
เพื่อนเบียร์: อิอิ
เราเอง: มันก็พูดไปงั้น พอชาวบ้านไปหมด มันก็ค่อยเลือกเด็กตามไป อิ ๆ ๆ
เพื่อนเบียร์: อ่ะ .. แจ๊ค .. จากวันนั้นถึงวันนี้ ช่ำชองขึ้นนะ
แจ็คตุ้ย: แหม กูดูต้นทางให้
เราเอง: ช่ำชอง เพราะว่า "ฝึกบ่อย" หรือว่า "ศึกษาบ่อย" ว่ะ
เพื่อนเบียร์: เค้ามีกับตันคอยดูต้นทางให้อยู่แล้วนา 555 ว่าแต่กะจะไปเมื่อไหร่เนี่ยะ
เราเอง: เอายานอนหลับให้เจกิน...จบ
ต้องถามแดนนี่ซังก่อน

จากนั้นก็ให้ "เพื่อนแดน" ก็ได้เข้าร่วมวงสนทนาอีกคน !!!


เราเอง: ลูกพี่แดนครับ...พวกเรากำลังปรึกษากันว่าเลือกเอาว่า ไปไหน?
ระหว่าง counter brazia ที่แยกเหม๋งจ๋ายกับ irda พระราม 3 cost charge พอ ๆ กัน
แจ็ค..คิงบอก proposal, time line ให้ แดนก่อน...ฮาไปขี้ก่อน

แดนซัง: not today na...
แจ็คตุ้ย: ดีพี่แดน
แดนซัง: hi jack
แจ็คตุ้ย: นี่ beer เพื่อนเรากะเต้
แดนซัง: ja...
เพื่อนเบียร์: หวัดดี
แจ็คตุ้ย: ดีดี ไอ่เต้มีโครงการ ไปเที่ยวอ่ะ
เราเอง: ท่านประธานครับ
แดนซัง: when? and where?
เราเอง: โปรดให้ถอนคำว่า ไอ่เต้
เพื่อนเบียร์: ขี้เร็วแฮะ
เราเอง: โปรดใช้คำว่า ที่ประชุม มติว่า
เพื่อนเบียร์: 555
แจ็คตุ้ย: วันศุกร์หรือเสาร์ว่างป่าวอ่ะ
เราเอง: ชื่อโครงการณ์ คือ ปาร์ตี้ปลอบใจ คนอกหักช้ำรัก
เพื่อนเบียร์: เราไม่อยู่ตั้งแต่วันพฤหัสแล้วหล่ะ
เราเอง: กลับบ้านเหรอ...เบียร์
แดนซัง: can't promise until thurday na...
เพื่อนเบียร์: ใช่แล้ว แล้วกลับมาพร้อมแม่อาทิตย์หน้า ซึ่งก็แน่นอนว่าช่วงนั้นหมดสิทธิ์
แจ็คตุ้ย: เสร็จไวนะ
เราเอง: อ้าว...โครงการ์ postpone ไปได้นะ
เพื่อนเบียร์: ไปซ้อมใหญ่กันก่อนก็ได้นา
เราเอง: แต่ตะกี้นึกได้ว่า ที่คุ้มพระยาดีน่า ขนาดไอ่นพไปเที่ยวไม่ใช้ถุงยังไม่ติด aids เลย 555
แจ็คตุ้ย: ureaca หรือ
เพื่อนเบียร์: 5555
เราเอง: ureaca ??
เพื่อนเบียร์: ครัวกันเอง ย้ายแล้ว
แจ็คตุ้ย: อ้าว ไปไหนแร้ว
เพื่อนเบียร์: ไปอยู่แถวๆ ปากซอย 80 เปลี่ยนชื่อ ..
เราเอง: ท่านประธานครับ...ขอเข้าประเด็นครับ เดี๋ยวเพื่อนแดน งง
เพื่อนเบียร์: อ้อ

เราเอง: ในความเห็นกระผม หนับหนุน คุ้มพระยาเพราะ...
1) ไอ่นพมีบัตรลด
เพื่อนเบียร์: โอเช deal
เราเอง: 2) ไอ่นพบอกว่าดี และ 3) ใกล้บ้านเพื่อน ๆ มากที่สุด
แจ็คตุ้ย: เชิญคร้าบบบ
เราเอง: irda มันไกล สำหรับพวกนาย แต่ใกล้บ้านเพื่อนแจ็คมาก สำหรับคุ้มพระยา
แดนซัง: เดินทางไปกลับสะดวกเปล่า?
เราเอง: สะดวกนะ...ขนาดไอ่นพบ้านอยู่พระราม 3 ยังไปเป็นร้อยเตื้อ irda ใกล้บ้านมัน(ห่างไม่เกิน 5โล) มันยังไปไม่ค่อยบ่อย
เพื่อนเบียร์: ขนาดนั้น
แจ็คตุ้ย: go ahead...head up
เราเอง: ซ้อมใหญ่เหรอ? เต็มที่แจ็ค รับรองฮาจะดักปิ้ง รับรองเจไม่รู้
เพื่อนเบียร์: เราสัญญาจะไม่บอก
แดนซัง: แนวไหน?

เราเอง: 5 ทุ่ม schedule ยังไม่เสร็จเลย
แนวไหนนะเหรอ
ไม่รู้ซิ...ไม่เคยไป
ฟังแต่จากไอ่นพ
แจ็คตุ้ย: เอาต่อไป กำหนดวันครับท่าน

เราเอง: ให้เลือกดังนี้
16 นี้
23 หน้า
30 ปลายเดือน <-- ตัดทิ้งเหอะ คนเยอะมาก
เพื่อนเบียร์: อืม ...
เราเอง: comments?
แจ็คตุ้ย: Vote for 23
เพื่อนเบียร์:อืม คงต้องเป็น งั้น 23
เราเอง: อีก 6 tasks schedule จะเสร็จแล้ว
แดนซัง: อยากรู้ว่า แนวไหนหน่ะ anyway... 23 might be fine, but not sure na... too far to tell
เพื่อนเบียร์: งั้นพุธนี้เลย 555
เราเอง: ได้ ๆ ๆ พุธนี้ไม่อยู่ ไปอยุธยา
เพื่อนเบียร์: -v- '
แดนซัง: busy too
เราเอง: ตอบเพื่อนแดน...
เพื่อนเบียร์: โอเช
เราเอง: แนวไหนเหรอ ?? แนวแบบว่า ต้องการความ safety พอสมควร
แดนซัง: this wed and thur will work late at night na
เราเอง: safety first, nobody hurt
แจ็คตุ้ย: P' Dan krub?
แดนซัง: แปลกๆ ???
เราเอง: คือ ต้องใส่ถุงด้วย ถ้าไม่ใส่อาจจะต้องไปตรวจ aids อีก 3 เดือนให้หลังแบบไอ่นพ
แดนซัง: 5 5 5
เราเอง: เออ อีกเรื่องโคตรจี้
เพื่อนเบียร์: ใส่ใส่ เป็นกฎ

เราเอง: ไอ่นพบอกว่า ค่าเด็กที่คุ้มพระยา มัน 1,300 แต่ทั้งเนื้อทั้งตัวมัน 1,300 มั้ง มันบอกเด็กว่า ขอเหลือ 1,200 ได้เปล่า
เด็กมันก็ให้
พอ....จบไอ่นพ มันเหลือเงิน 100 บาทกลับบ้านมัน ก็บ่นกับตัวเองว่า "เฮ้อ เหลือเงิน 100 เดียวเอง" เด็กก็เลยบอกว่า " ..หนูคืนให้พี่อีก 100 กัน...เด๋ยวพี่ไม่มีเงินกลับบ้าน" น้อง ๆ เค้าใจดีสุด ๆ

แจ็คตุ้ย: ช่าย safety first
เพื่อนเบียร์: อืม ไปแบบงบจำกัด
แจ็คตุ้ย: ok เดี๋ยวขอนั่งสมาธิก่อนนอนนะ
เราเอง: ไม่เป้นไร ใช่ไหมแจ็ค
เพื่อนเบียร์: อ้าว แจ๊ค
แจ็คตุ้ย: Taxi ดีกว่านะ อือื เก็บแรงไว้ดีกว่า
เพื่อนเบียร์: เดี๋ยวนี้นั่งสมาธิรึ
เราเอง: แหม...ใกล้บ้านคิงจะตายห่า ต้องใช้แรงยังแหมก๊ะ
เพื่อนเบียร์: คุ้มพระยาหน่ะเหรอ
เราเอง: แม่น
เพื่อนเบียร์: ดีสะดวกดี ได้ยินชื่อมานานแล้ว
แจ็คตุ้ย: ช่ายแผ่น 2 เรย
เราเอง: ??
เพื่อนเบียร์: ??? ทำไรอยู่แจ๊ค แผ่นสอง
เราเอง: สีท่า ผ่อหนัง X
แจ็คตุ้ย: ป่าว ก็แผ่น centrepoint งัย
เพื่อนเบียร์: อ้อ
เราเอง: แผ่นทำสมาธิ ?? ก่อนไป คุ้มพระยานะครับ โปรดอ่านที่นี่ก่อนด้วยและปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดหล่ะ
เพื่อนเบียร์: ครับ
แจ็คตุ้ย: พี่แดน แล้วเจอกันนะ
เราเอง: ดักปิ้ง...งั้นเลิกประชุมกัน

บ่น..

เขียน blog มาตั้งนานแล้ว ทำไมมีคนมาอ่าน และ comments แค่ไอ่เจ้าของ blog, คุณ pC และกระผมเองง่ะ?

คนอื่นหายไปไหนหม๊ด?!? อ่านแล้ว comment บ้างนะ คนเขียนจะได้มีกำลังใจบ่น เอ้ย เขียน blog ต่อไป

หรือเราจะต้องเรียก rating ของ blog แห่งนี้ด้วยรูป XXX?? เป็นวิธีทางการตลาดที่ยอดเยี่ยมมาก...โอ้ว พระเจ้าจอร์จ มันยอดมากเลย

แต่ก่อนจะเอารูป XXX มาลง...วันนี้ เอารูปแปลกที่หาดูยากมาให้ดูกันก่อน นั้นคือรูป


หมามองควายอย่างอาฆาตแค้น


ถ้าไม่เคยเห็น...ก็ดูซะ ท่านนักอ่านทั้งหลาย....

ผลงาน 5 ปีที่ทักษิณไม่ยอมแถลงการณ์

บอกแล้วว่า blog นี้มันใช้บ่น ๆ...วันนี้ก็ขอบ่นเรื่องการเมืองหน่อยนะ
จริงไม่จริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ....

1. ปตท ที่เคยเป็นของรัฐบาล ตอนนี้ เหลือไม่ถึงครึ่ง อีกหลายเปอร์เซ็นต์ ที่ถือโดยตัวแทนของนักลงทุนที่ประเทศสิงคโปร์โดยไม่มีการเปิดเผยชื่ออีกแล้ว

2. กิจการดาวเทียม ที่อาศัยวงโคจรซึ่งเป็นโควต้าที่ประเทศ ได้รับจากการจัดสรรของนานาชาติถูกสิงคโปร์ซื้อไปแล้ว ทั้งที่สิงคโปร์ควรจะไปใช้โควต้าของตนเอง

3.กิจการสายการบินในประเทศ แอร์เอเชีย ถือหุ้นโดยต่างชาติ 100 เปอร์เซ็นต์ ทักษิณรู้ว่าผิดกฏหมาย ก็ยังขายให้สิงคโปร์ เพียงเพื่อเงินเท่านั้น

4.สถานีโทรทัศน์ ไอทีวี ที่เกิดขึ้น ภายหลังจากเหตุการณ์พฤษภาทมิฬ คนไทยไม่ได้รับข้อมูลอย่างครบถ้วน ต้องออกไปค้นหาความจริง
และนำไปสู่ความตายที่ราชดำเนิน เขายังเลือดเย็นขายสัญลักษณ์อันหนึ่งของพฤษภาทมิฬให้กับสิงคโปร์ ซึ่งคอยใช้สื่อของเขาประจานความเสียหายของไทยอยู่ตลอดเวลา

5.ตึงสูงๆในกรุงเทพ โครงการอสังหาริมทรัพย์ในกรุงเทพ บริษัทอสังหาริมทรัพย์ใหญ่ๆ ค่อยกลายร่างเป็นสิงคโปร์ไปทีละรายสองราย
ตอนนี้ทักษิณกำลังจะผลักดันให้ต่างชาติซื้อที่ดินได้ 100 เปอร์เซ็นต์

6 สิงคโปร์กำลังเข้าฮุบกิจการโรงพยาบาลของไทย กลุ่มโรงพยาบาลขนาดใหญ่กำลังเป็นของสิงคโปร์ โครงการ 30 บาท รักษาทุกโรค จะทำให้โรงพยาบาลของรัฐมีภาระและจมทุนจนไม่มีศักยภาพที่จะคิดพัฒนาการรักษาของตนเอง ส่วนโรงพยาบาลเอกชน จะเติบโตด้วยการรักษาที่แพง แต่เราต้องใช้ เพราะ 30 บาท รักษาทุกโรคไม่ได้

7 ธนาคารไทยแทบทุกแห่งถือหุ้นโดยสิงคโปร์ ซึ่งเท่ากับว่า สิงคโปร์ควบคุม 3 กลไกสำคัญของประเทศ คือ ระบบการเงิน ระบบสื่อสารโทรคมนาคมและระบบขนส่งซึ่งทั้ง 3 ระบบนี้ เมื่อถูกต่างชาติยึดครองก็เท่ากับเราตกเป็นเมืองขึ้นของสิงคโปร์แล้ว

คนจีนสอนว่า ถ้าเป็นลูกน้องเขาไม่มีทางรวย การขายกิจการที่เกี่ยวข้องสัมปทาน และความมั่นคงต่างๆของเราไปขนาดนี้
ต่อไปปลาใหญ่ก็จะค่อยๆ กินปลาเล็ก มันจะรุกรามจาก ธุรกิจธนาคารที่เปรียบเสมือนนายทุน จะเลือกปล่อยกู้ให้แก่โครงการใหญ่จากประเทศสิงคโปร์ ธุรกิจของคนไทยจะเป็นแค่เอสเอ็มอี หนึ่งตำบลหนึ่งหนึ่งผลิตภัณท์ ไม่มีทางยืนหยัดในสังคมโลกได้อย่างสง่างาม

ผมอยากให้คนที่อ่านพิจารณากันเอง ว่าข้อความนี้จริงหรือไม่....คนที่เข้ามาเล่นเนต ผมขอเดาว่าพวกคุณเบื่อหน่ายกับข่าว 3 5 7 9 11 ที่เหมือนกันหมดราวกับใช้ต้นฉบับเดียวกัน ส่วนคุณจะทำอะไรต่อไป ผมไม่ทราบ ผมรู้เพียงว่า ผมสู้....ไม่ได้สู้กับทักษิณ
แต่สู้กับการครอบงำกิจการของต่างชาติ โดยมี.....เป็นนายหน้าครับ

ขอเสริมนิดนึงนะว่า (ถ้าใครไม่เห็นด้วยก็ไม่ต้องข้ามไปนะ) แต่ถ้ายังอยากให้ประเทศไทยที่บรรพบุรุษของพวกเราสร้างและกอบกู้ไว้
ให้พวกเราที่ได้อยู่กันทุกนี้ตกเป็น "ทาส" ของชาติใดเลยมาตั้ง 2000 กว่าปี จะให้มันจบ แค่คนรุ่นเราหรือยังไง ด้วยฝีมือของคนคนนึงที่เห็นแก่ตัวและไม่คิด

๊Unseen in Thailand...
เหมือนจะเป็นถ้ำแห่งหนึ่งนะครับ


ออกจะ hard core ไปนิด ๆ แต่...ขำ

ชีวิตลูกจ้าง

วันก่อน..ได้เจอกับ "ท่านอ้น" โดยบังเอิญ..เหตุที่ได้ไปเจอก็เพราะท่านอ้น มาทำงานใน office ที่อยู่ข้างๆ office ผม
แหม..โลกมันกลมจริง ๆ

เรื่องราวที่ได้เม้าท์กับท่านอ้น ก็คือท่านอ้น มันเบื่อชีวิตการเป็นลูกจ้างเค้าเหลือเกิน เพราะงานเยอะ เบื่อ ตัดสินใจเองไม่ได้ ฯลฯ ก็อยากบอกเพื่อนอ้นว่า "อดทน" เท่านั้น...ท่านจะเห็นอะไรอีกมากมายลายอย่างที่จะเอามาใช้ในชีวิตได้

ซึ่งถ้าท่านอ้นได้หลงเข้าอ่านมาที่ Blog นี้ก็อยากฝากกลอนข้างล่างเอาไว้ใช้ในการดำรงชีวิตต่อไป...มันจะทำให้มึงมีความสุขได้ง่าย ๆ

แก่แล้ว...

วันก่อนนู้น...กลับไปที่ทำงานเก่า
ภาพเก่า ๆ ความรู้สึกเก่า ๆ ก็ผุดขึ้นมา...นึกถึงสมัยตัวเองจบใหม่ และนั่งทำงาน (รวมทั้งวิ่งเล่น ,นอนหลับ และอ่านการ์ตูน)

พี่คนหนึ่งที่เคยร่วมงานกับผม..เค้าบอกกับผมว่า "พี่เห็นหน้าเต้ปุ๊บ พี่นึกถึงคำพูดติดปากที่เต้ชอบพูดบ่อย ๆ อยู่ 2 วลี"

ผม: อะไรเหรอครับ?
พี่ : อันแรกคือ "มึง หรือกูกันแน่ว่ะ...ที่พูดไม่รู้เรื่อง?"
ผม: หา..ผมเคยพูดด้วยเหรอ?
พี่ : อืม..หลังเวลาวางหูโทรศัพท์ที่คุยกับลูกค้า
ผม: O_o
พี่ : อันที่สองคือ "ใช้หัวแม่ตีนคิดหรือว่ะ?"
ผม: อันนี้ยอมรับครับ..เพราะทุกวันนี้ ผมยังใช้คำนี้อยู่ :P
พี่ : 5 5 5


รู้สึกว่าหมู่แก่ตัวลงยังงัยไม่รู้...อยู่ดี ๆ ดันมานึกถึงเรื่องเก่า ๆ ขึ้นมาได้ เหมือนคนแก่เลย...ชอบพูดแต่ความหลัง?!?
แต่ที่รู้สึกว่ามากขึ้นคือ...จำเรื่องที่พี่เค้าเล่าไม่ได้เลย --"

สารภาพบาป...

จริง ๆ ใน official blog ของผมได้มีการกล่าวถึง "ห้องสารภาพบาป" เอาไว้ แต่ไอ่ "ห้องสารภาพบาป" นี้ มันให้ input ได้แค่ 500 characters เองง่ะ...

แถมเขียนไป ๆ มันอาจจะทำให้ table layout ของ web มันเสียได้..ก็เลยรู้สึกว่ามันช่างไม่รองรับ "บาป" ของผมซะจริง ๆ เอาเฉพาะแค่บาปใน week ที่ผ่านมานะครับ

• ไปที่ office ลูกค้า เพื่อเดินร่อนตูดไปทั่ว office เค้า เพื่อให้ "อีตุ๊ด PM" มันดูว่า "กูยังสบายดีโว้ย และไม่ได้เสียใจที่ถูกมึงเตะออก" ที่สำคัญ..มันไม่ชอบขี้หน้าผม ถ้ามันเห็นผมเดินร่อนตูด มันต้องเกิดอาการโรคหัวใจกำเริบแน่ ๆ


• ชวนน้อง ๆ ใน office นินทา "อีตุ๊ด PM" ในเวลางาน


• งานที่ design ให้ programmer ทำ...ยังไม่เสร็จเลย ผ่านไปอีก 1 week แล้วแท้ ๆ


• งานเก่าที่ทำให้ลูกค้า ยังไม่ได้แตะเลย...งานใหม่ก็เข้ามาอีกแล้ว ฮือ ๆ ๆ ๆ


• งานเก่าที่ส่งลูกค้าไปแล้ว...ผมรู้ว่า bug แต่ทำไงได้ เอ็งเซ็นรับแล้ว เจอปัญหาก็บอกแล้ว


• ต้อง evaluate เด็กใหม่อีกหล่ะ...ไม่อยากบอกเลยว่า เด็กมันห่วยแตก ไม่ผ่านการ evaluate และต้องถูกไล่ออกวันจันทร์นี้หล่ะ ...ไม่อยากทำเลย


• สัญญากับลูกค้าว่าจะส่ง proposal เรื่องทำ flash website ให้ในวันพุธที่ผ่านมา...แต่ลืม ต้องมาทำวันศุกร์แล้วส่งไป


• สัญญากับลูกค้าว่าจะส่งหลักฐานบริษัท และ website บริษัทให้เค้ามาหลาย weeks หล่ะ..ยังไม่ได้ส่งเลย แถมพึ่งมา up website ของบริษัทเสร็จเอง


• คุยกับพี่จิตรไป ทำท่าทำทางล้อเลียน "อีตุ๊ด PM" ไป เพื่อให้มันดูตลกในสายตาคนอื่น


• พี่จิตรถามว่า "ตอนนี้ยังมี project อื่นในมือไหม" ก็โกหกพี่จิตรว่าไม่มี...ทั้ง ๆ ยังต้องทำให้ลูกค้าอีกหลายที่ !!


• แอบนินทาหัวหน้าพี่จิตร(กับพี่จิตร)ว่า "ชอบใช้อำนาจ","ขี้เก๊ก","พูดอะไรก็ง่ายไปหมด", ฯลฯ


• บอกกับพี่จิตรว่าจะส่งงานให้คุณนกก่อน 10 โมงเช้าวันศุกร์ แต่เอาเข้าจริงส่งให้ตอนเที่ยง


• (ต่อจากบาปข้อตะกี้)บอกกับพี่จิตรจะให้เจ๊วรรณทำราคาโปรเจ็คนี้ให้ แต่เจ๊วรรณกลับบ้านไปแล้ว เลยต้องทำราคาเอง


• บอกพี่อ๋อว่า....ทำ detail design ของงานพี่อ๋อเสร็จแล้ว แต่จริง ๆ ยังไม่ได้ทำเลย


• (ต่อจากบาปข้อตะกี้)บอกพี่อ๋อว่า....แก้โปรแกรมหมดแล้ว แต่วันนี้มา review ดูมันยังผิด ทำให้ต้องส่ง source ให้พี่อ๋อ compile ใหม่


• บอกพี่กำพลว่า...จะแก้ bug ใน RTD Convertor และเพิ่มปุ่ม clear ให้ในโปรแกรม Deposit Refund จนนาทีนี้ยังไม่ได้ทำเลย


• แอบคุยกับพี่เล็กหูกางในเวลางาน (แต่พี่เล็กมันลาอยู่บ้าน)


• ฯลฯ

บาป 108 จริง ๆ ตู.....

อ่าน blog ท่านเจ้าของฯ ที่ post ลงวันก่อนนู้น...อ่านแล้วขนลุก เพราะตอนนั้น ปวดขี้ พอดี
แต่ไม่สามารถละสายตาจากเรื่องราวใน blog ที่ post ได้ เพราะไม่อยากจะเชื่อว่า ท่านเจ้าของ blog ลงมา post เองแล้ว...

หลังจากให้ชาวบ้าน (ที่ไหนก็ไม่รู้) ลงมา "จุ๊กกรู๊" เอ้ย post ลงแทนเป็นเดือน ๆ
พอได้ฤกษ์ท่านเจ้าของ blog ก็ลงมา post ซะ...แถมท้ายด้วยการบอกว่าจะกลับลำปางด้วย flight ของ สยามเฟิสฯ (รวยแล้วยังทำเขียมอีก...ลูกหนี้คุณเค้าปิ๊กเครื่องตลอดนะ) นอกจากนี้ มีการลงท้ายด้วยว่า "...จะกลับมาหาเธอ"

ระวังหูยานเน้อ !!!

พออ่านจบ ก็นึกได้ว่า อ้าว...แล้ว "คุ้มพระยา" ที่เรานัดกันไว้หล่ะ? หายไปไหนี่? ดูซิ...ปล่อยให้เพื่อนแดนยังนั่ง "เหงียน" เอ้ย "เหงา" อยู่คนเดียวต่อไป

แบบนี้ เค้าเรียกว่า "หลอกให้อยาก...แล้วจากไปนี่หว่า"

กลับมาเรื่องของเราต่อ...อย่างที่บอก blog นี้มัน blog ระบายอารมณ์ ใครอยากจะ "จ่ม" อะไรก็เชิญ ทำเหมือนดั่ง blog นี้เป็น "ถังบำบัดน้ำเสีย" แต่อันนี้เป็น "ถังบำบัดอารมณ์เสีย" ซะนี่

(แต่ของพี่ควาย ต้อง "ถังบำบัดความใคร่"....จะได้ไม่ต้องเสียไปหาเด็ก เพื่อเข้าโรงแรม ยุคนี้ อะไร ๆ ก็แพง ประหยัดหน่อยก็ดี)

อ่านเรื่องของนักเรียนนอก (ที่เป็นเกย์ อุ๊บส์!!) กันมามากพอแล้ว ตาผม "จ่ม" บ้างเถอะ...

เรื่องจะ "จ่ม" คือเรื่องของงาน

ตัวกระผมเอง ทำงานมาแล้วปีนี้ก็ปีที่ 8 แล้ว เจอทั้งหลายรูปแบบ ทั้งเป็นลูกน้องเค้า เป็นหัวหน้าเค้า เป็นลูกจ้างเค้า เป็นนายจ้างชาวบ้าน ลูกค้างี่เง่า ลูกค้าเก่ง ฯลฯ

คงเพราะทำมานานแล้วมั้ง...บางเหตุการณ์ที่เคยผ่านมาแล้วเมื่อหลายปีก่อน มันมาเกิด "ซ้ำรอย" เดิมก็เกิดอาการจำไม่ได้ (ได้แค่รู้สึกคุ้น ๆ)

เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า...

ทางบริษัทเก่าผม เค้าได้ทำการจ้างกระผม และทีมงานเค้าไปทำงานให้เค้า โดยหน้าที่หลักของผมคือ Project Leader (หรือย่อ ๆ ว่า PL) โดยร่วมงานกับคนของเค้า ซึ่งหน้าที่เป็น Project Manager (หรือย่อ ๆ ว่า PM) ให้กับลูกค้าแห่งหนึ่ง (ง่าย ๆ คือ ผมไป sub บริษัทเก่าตัวเองอีกที ว่างั้น)

สำหรับคนที่ไม่เคยสัมผัสงานด้าน IT จะงงว่าไอ่พวก PM/PL เค้าทำอะไรกันบ้าง? หน้าที่ของ PL หลัก ๆ คือ คุม schedule ของ project ให้อยู่หมัด ไม่ให้มี delay หรือถ้าจะ delay จะแก้ไขอย่างไร? ส่วน PM เป็นหัวหน้าทีมใหญ่คอยประสานงานกับลูกค้า (ภายใต้ 1 PM มี PL หลายคน...แบบว่า โปรเจ้คมันใหญ่)

ส่วนตัวเองนั้น ทำหน้าที่ตั้งแต่ระดับ PG (หรือ Programmer) เป็น Consult (ทำหน้าที่แนะนำลูกค้าในการใช้งานโปรแกรม หรือติดตั้งระบบ) เป็น PL เป็น PM มาหลายโปรเจ็คแล้ว ก็คิดว่า...รู้หน้าที่ตัวเองดีพอ สมควร

แต่...มันดีปัญหา เพราะทำงานในโปรเจ็คนี้ โดนด่าตลอดจากท่าน PM ซึ่งถ้าด่า หรือว่าจากการที่เราทำผิดจริง ๆ เช่น เรื่องมาสาย (ไป 2 นาที 5 นาทีบ้าง) อันนี้ยอมรับครับ (เพราะยังงัยมันก็สาย..จะกี่นาทีก็ตาม) แต่ที่รับไม่ได้

เช่น....

อยู่ดี ๆ ก็มาบอกว่า ทีมนี้ ทำงานเลท ไม่ได้ตาม schedule ที่วางไว้??

อ้าว...เล่นเอางงเลย เพราะ schedule ที่มึงด่านะ อยู่ในมือกู
งานทุกขั้นตอน ก็ได้ตาม schedule บางอันล้ำหน้าด้วยซ้ำ !!

"เอ่อ...พี่เอา schedule อันไหนมาครับ"
"schedule ที่ตกลงกันไว้ไง" ท่าน PM ตอบ
"เอ่อ...ก็นี่ไงครับ (พร้อมยื่นกระดาษแผนงานให้)"
"ไม่ใช่...เอาที่พี่คุยไว้ตอนเดือน เมษา ซิ ก่อนที่จะเริ่มงานนะ" ท่าน PM ให้ความกระจ่าง

-"-

คิดได้ไงว่ะ...schedule บ้านป้ามันแล้ว....เอาของที่ไหนมาว่ะ ไม่เห็นจะรู้เรื่องด้วยเลย

ยัง...ยังไม่พอ ท่านยังกล่าวต่อด้วยคำพูดที่อยากจะเอาตีนยัดปากเป็นอย่างยิ่ง

"นี่...งานของทีมนี่ ล่าช้ามากเลยนะ หัดตั้งใจทำงานกันหน่อย ช่วย ๆ กันหน่อยซิ...เพราะ schedule งานเราจะต้องเสร็จกลางเดือน 8 นะ"

(แต่ schedule จริง ๆ เสร็จสิ้นเดือน 9...และเป็น schedule ที่โหดมาก เพราะงานเยอะ แต่บีบอัด schedule แบบให้ superman ลงมาทำ)

เท่านั้น ของขึ้นปรี๊ด !!!
"ถ้าพี่จะให้ผมทำ คงต้องให้คนอื่นมาทำแล้วนะครับ" (คือยังงัยก็ไม่ใช่กู)

นับแต่นั้นมา..ความสัมพันธ์ของท่าน PM กับคุณ PL ก็หนักข้อขึ้นทู๊กที

ท่าน PM ก็เป็นคนที่เอาอารมณ์ทำงานเป็นหลัก ไม่ชอบให้ใครขัดใจ...มันก็เลยหาทางกำจัดคุณ PL ตลอดเวลา

ไอ่คุณ PL ก็หัวแข็ง ไม่ยอมคน...เมื่อเห็น PM ทำแบบนี้ก็เกิดอาการงัดข้อขึ้น สูตรแรกที่นำมาขัดข้อ ก็นำมาจาก Idea ท่านเจ้าของ blog นี่แหละ นั้นคือ "การตั้งฉายา" และฉายาที่ท่าน PM ได้รับจากกระผมคือ "อีตุ๊ด"

คงไม่ต้องบรรยายสรรพคุณของท่าน PM มากหรอกนะ...ว่ามันเป็นไง? (คิดว่า ฉายานี้ clear)

น้อง ๆ ผู้หญิงที่เค้าทำงานใน project นี้ต่างถามผมว่า "เค้าเป็นตุ๊ดจริงเหรอ"
คำตอบจากผมคือ "เค้าคงเป็นทอมที่เหมือนผู้ชายมากมั้ง"

ท่าทางมันดูไม่ออกแค่ว่า มันเป็น "ตุ๊ด" หรือ "เกย์" เท่านั้นแหละ !!!

นอกจากนี้...ยังมีฉายาเพิ่มเติมอีกเช่น "อีตุ๊ดโรคจิต" "อีตุ๊ดบ้าอำนาจ" "อีตุ๊ดฮิตเล่อร์" ฯลฯ วิธีการนี้ทำให้สบายใจไปเบื้องต้น

หลังจากนั้น คุณ PL ก็ทำการขัดใจท่าน PM เรื่อย ๆ เพราะรู้ว่ามันไม่ชอบ...
ท่าน PM ก็พยายามหาทางกำจัดคุณ PL เรื่อย ๆ ตั้งแต่หาคนอื่นมาทำหน้าที่นี้แทน ส่งคนของตัวเองลงมาอยู่กับคุณ PL เพื่อจะได้รวนเครื่องคุณ PL

เรื่องราวการงัดข้อก็ดำเนินต่อมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งวันพุธที่ผ่าน...คุณ PM ก็สั่งฟ้าผ่าลงมาว่าให้ไอ้คุณ PL ออกไป เพราะฉันได้ PL ใหม่แล้ว
.....
....
...
..
.
เย้...ดีใจอิ๋บอ๋ายเลย ใครทำงานให้ลูกค้าเจ้าก็เหนื่อยทุกวันอยู่แล้ว เพราะว่า งานหนัก(ให้ทำตั้ง 40 processes) + schedule ก็บีบ (งานนี้ให้เวลา 4 เดือนนับแต่ design, develop, testing และ Implement) + ลูกค้างี่เง่า(คิดอะไรก็ไม่รู้ และคอยตั้งกฏงี่เง่าเต็มไปหมด)

ท่าน PM คงคิดว่าผมคงเสียใจที่ไม่ได้เป็น PL ว่ะ ฮ่ะ ฮ่า อีตุ๊ดเอ้ย...มึงคิดผิดแล้ว !!

และนี่คือนานาทัศนะหลังจากได้ทราบข่าวว่าผมโดนปลดออก

* พี่จิตร: แผนแกหล่ะซิ ฉันรู้ว่าแกไม่อยากทำ เลยหาเรื่องให้เค้าไล่ออก
* พี่อ๋อ และพี่กำพล: เอ็งไม่ยอมอะไรท่าน PM มันหล่ะ...ถึงได้โดนไล่ออก

ท่านพี่แต่ละท่านคิดกันได้ไงนี่....

แต่ที่น่าเจ็บใจคือ...ท่าน PM ตุ๊ดเดินไปอวดศักดาไปทั่วว่า "พี่ไล่ไอ่เต้มันออกจากโปรเจ็คหล่ะ "
แหม...กลัวไม่รู้ว่ามึงเก่ง อีตุ๊ดเอ้ย
คนอย่างกู..นายยี่ปุ่นยังเกรงใจ มึงเป็นใครว่ะ

นึก ๆ แล้วอยากทำอย่าง "เพื่อนหมัก" คือ ทำงานไป เปิดเพลง "เกลียดตุ๊ด" ของวงซีเปียร์ไปจริง ๆ

"เกลียดตุ๊ด เกลียดตุ๊ด
เกลียดตุ๊ด...โว้ย !!!"